Beklemek, adı "Umut" olduğunda mı beklemektir yoksa korkunun adı umut olduğunda mı insana beklemek düşer. Kimi durumda bir çaresizliktir beklemek kimi zamansa yapılması icabeden en doğru eylem. Aslında bir paradokstur beklemek. Şöyle ki zamana bırakırsın eylemi ve zamanı gelince harekete geçersin. O hareket aslında eylemsel beklemeye bir örnek olabilir. Çünkü hareketin sonucunu yalnızca tahminlerle tanımlayabiliriz ama asla bilemeyiz neticeyi görmeden eylem sonrası karşılaşacağımız durum ve ya durumları. Paradoks kısmına dönecek olursak harekete geçtikten sonra tekrar beklemeye koyulur insan. Bu sefer beklenen, neticeler olur. Olası bir olumsuz netice alındığında tekrar mı denemeli yoksa zamana mı bırakılmalı durumuyla karşı karşıya kalınır. Olumlu bir netice alındığında ise yeni bir yol haritası çizmek için tekrar zamana ihtiyaç duyar ve eylemsel bekleme örneklerini yaşamaya devam eder insan. Bekler, zamana bırakır, harekete geçer ve tekrar bekler olayların gerçekle...
Burada ister zihninin kapılarını arala biz misafir olalım , ister istediğin zihne sen misafir ol..